گوست رایتر

زندگی در کتاب

بسیاری از رویاهای ما زیر سایه‌ سنگین زندگی روزمره فراموش می‌شوند و نوشتن، یکی از اولین قربانیان این قانون نانوشته است. ما در گروه نویسندگان در سایه می‌خواهیم رویای نوشتن را زنده نگه داریم.

نویسندگی یک مهارت اکتسابی است، نه یک قدرت ذاتی. این حرفه نیازمند سال‌ها مطالعه، آموزش و تجربه در زمینه‌‌های مرتبط با نویسندگی است. نویسندگی یک شغل تمام وقت است. اگر فردی در زندگی جز خاطرات روزانه یا چند نامه چیزی ننوشته باشد، یک نویسنده‌ حرفه‌ای شبانه‌‍روز با کلمات درگیر است. نویسنده‌ حرفه‌ای بدون تمرکز و زمان‌بندی دقیق برای خواندن و نوشتن مهارت خود را از دست می‌دهد و به همین دلیل نیاز به کار بی‌وقفه دارد. این بزرگ‌ترین تفاوت میان نویسنده و کسی است که برای دل خودش می‌نویسد. پس اگر هنوز با وجود همه ایده‌ها و داستان‌هایی که از زندگی خود دارید، کتابی منتشر نکرده‌اید، ناامید نشوید. شما با بسیاری از مردم دنیا در این مشکل شریک هستید.

در فرهنگ لغات، بیوگرافی و اتوبیوگرافی دو شیوه متفاوت نگارش زندگینامه هستند. اتوبیوگرافی (که تعداد آن کمتر از بیوگرافی است) زندگینامه‌ای است که توسط خود شخص نوشته می‌شود اما همه بیوگرافی‌های جهان به کمک یک نویسنده نوشته شده است.

 

نویسنده زندگینامه

 

در کشور انگلستان هر سال بیش از چهار هزار عنوان زندگینامه منتشر می‌شود که این رقم همچنان رو به افزایش است. همین سند خوبی در دست ماست که ادعا کنیم زندگینامه خوانندگان زیادی دارد. این کتاب‌ها تا سال‌ها دست‌مایه تولید آثار جدید هنری خواهند بود. افراد خاطرات و تجربیاتشان را در اختیار نویسندگان در سایه «گوست‌رایترها» می‌گذارند تا به غیر از زندگینامه، تبدیل به داستان یا فرم‌های مختلف ادبی شود. گروه نویسندگان در سایه مهارت خود را در اختیار شما می‌گذارد تا ایده‌هایتان را برای همیشه ثبت کنید.

هر زندگی یک داستان خواندنی است، اگر به خوبی روایت شود. هر روایتی از زندگی شخصی، سندی است از فرهنگ، سیاست و روابط اجتماعی یک ملت در یک دوره‌ تاریخی. این که در چه تاریخی ملتی چگونه زندگی می‌کردند، حلقه‌ مفقوده‌ تاریخی رسمی است که با زندگینامه‌ها پر می‌شود. هر فردی در هر سن، شغل و سابقه‌ سیاسی و حرفه‌ای و با هر سرگذشتی که داشته، این حق را دارد که در نوشتن تاریخ سرزمین خود سهیم باشد. گذشته از این، سهممان از روزهای زندگی زیاد نیست. همه‌ ما می‌دانیم که دیر یا زود فرصت زیستن در این جهان را از دست خواهیم داد. جز نوشتن از خود چه راه دیگری برای بقاء در میان عزیزانمان و نسل‌های بعد از خود داریم؟

اگر در کشور ما هم شغل نویسندگی در سایه آن‌طور که در کشورهای پیشرفته مرسوم است، رواج داشت، امروز از زندگینامه‌‌ شخصیت‌های تاثیرگذار در زمینه‌های مختلف اطلاعاتی به مراتب دقیق‌تر و شفاف‌تر در دست داشتیم. چه بسیار افرادی که بی‌آنکه فرصت و امکانی برای ثبت زندگی خود داشته باشند در خاک شدند و جز خاک از آنان نماند. این شما هستید که می‌توانید بهترین راوی زندگی خود باشید و این حرفه ماست که روایت شما را ثبت و به نسل‌های بعدی می‌رساند.

Search